Dag 14 in Shanghai THE NURSING CONTEST

Voor de verandering weer een keer vroeg uit bed. Alleen niet zomaar een dag, maar de dag van de '2016 Shanghai international nursing skills competition! Vele landen waren van de partij: Noorwegen, Finland, Australië, Canada, de Verenigde Staten, Laos, Denemarken, Kazachstan, Nederland met een super team en vast nog wel een paar landen die ik zo gauw vergeten ben. Scalda werd vertegenwoordigd door Sabine en Yvette die al een aantal keer druk aan het voorbereiden zijn geweest.
De dag begon met een openingsceremonie waar een Chinese trommelsessie de dag inluidde. Natuurlijk héél véél speeches van de crème de la crème van de universiteit en alle landen hadden de gelegenheid zich voor te stellen in het Chinees. Er waren al wat filmpjes opgenomen van te voren waarin de deelnemers zich konden voorstellen en even moesten vertellen hoe erg ze ernaar uitkeken. Je zou het een beetje kunnen vergelijken met het Eurovision songfestival. De lichtshow, muziek, de landen die één-voor-één opkwamen en de aankleding die tot in de puntjes verzorgd was. Kortom de universiteit had flink uitgepakt en in de buidel getast om dit te kunnen realiseren. Dit alles startte om 08.00 uur, maar Sabine en Yvette moesten pas om 12.15 hun verpleegkundige kunsten vertonen, zoals nog niemand dat ooit gezien zou hebben. Terwijl Sabine en Yvette zich aan 't voorbereiden waren met wat positieve begeleiding van Charles onder het genot van een ontbijt in de vip ruimte, was de rest heerlijk aan het genieten van de Shanghainese herfstzon. Charles was volgens mij nog zenuwachtiger dan Sabine, Yvette en alle andere deelnemers uit alle landen samen, maar iedereen bleef op deze manier scherp. Nee dat is maar flauw grapje. Het was fijn dat Yvette en Sabine support en tips kregen van iemand met veel ervaring op verpleegkundig gebied. Nou genoeg over de voorbereidingen! Tijd voor het verhaal over Sabine en Yvette in actie.

Het was kwart over twaalf op een zonnige dag in Shanghai. Daar stonden de twee dames die ons naar de overwinning moesten slepen. Het zweet droop over de voorhoofden van de Nederlandse delegatie. De handen trilden van spanning en de hoop op de overwinning. Daar stonden Yvette en Sabine, met maar 5 minuten de tijd om de casus even door te nemen. De microfoons werden bij hun lippen geplaatst zodat iedereen het tot in de fijnste details kon volgen. De gordijnen gingen open, waar de op schaal nagebouwde ziekenhuiskamer met jury, cameraman en patiënt zich ontpopte in een ware belevenis. Het was tijd. Nu moest het gebeuren en niet morgen. Sabine en Yvette liepen het podium op en begonnen op hun beste Engels het rollenspel dat gespeeld moest worden. Eerst keurig voorstellen dan vragen hoe de patiënt zich voelt. Keurig, zo hoort het! Het ijs was gebroken en alles kwam op gang. De arme man bleek nierstenen te hebben en te vergaan van de pijn. Er moest morfine gegeven worden via een infuus. Sabine nam deze taak voor haar rekening terwijl Yvette een praatje maakte met de patiënt. Yvette nam zijn vitale functies op en alles ging volledig volgens plan. Alles klopte: de vitale functies, de medicatie was gereed en lag in het kwadraat dubbel gecheckt klaar voor injectie. Het publiek stond al bijna te klappen van enthousiasme, maar toen. Waar was in godsnaam dat infuus. In de casus stond dat dhr. een infuus had, maar hij was er niet. Er moest er nog eentje ingebracht worden. Waar zijn de spullen hiervoor en hoe zat dat protocol ook al weer in elkaar? De spullen werden bij elkaar gezocht en zoals een echte verpleegkundige dat doet bleef iedereen kalm in een onverwachte situatie. Gelukt, maar Sabine had nog een gaasje nodig voor het zogenaamde bloed dat ontsnapt was. Yvette kan je een gaasje aangeven, yvette een doekje, Yvette de tissues staan achter mij. YVETTE! TISSUE! Ooooh een tissue...ik had mijn stethoscoop in, hoor ik dat. Yvette was waarschijnlijk druk bezig om de pijnscore te vragen. Wat is uw pijn meneer? Van 0 tot 10. 0 is geen pijn, 10 de ergst denkbare, alsof u bijna dood gaat. Een tien meneer? Dus u gaat dood hahaha. Tot vermaak van het publiek en bij de jury kon er ook wel een glimlach vanaf. De morfine werd gegeven en alles was volbracht wat volbracht moest worden. Een dikke prima van ons allemaal! Nu moest er gewacht worden op de uitslag. Die was een beetje bijzonder. Wonder boven wonder waren de 3 grootste Engelstalig sprekende landen door naar de finale. Australië, Canada en de VS. Misschien een beetje door gestoken kaart en waren er na wat opgevangen opmerkingen wat andere belangen in het spel, maar meedoen is belangrijker dan winnen! De deelnemers konden 's avonds nog genieten van een diner op een boot die langs de prachtige skyline van Shanghai voerde. Een geweldige ervaring om aan zoiets mee te mogen doen en je als beginnend beroepsbeoefenaar zo te mogen presenteren voor je vak. Wij zijn allemaal trots!!!

Morgen vertrekt de trein naar Beijing en we hopen dat het internet daar goed genoeg is voor nog meer spannende verhalen. Foto's van de contest volgen nog.

Het was weer een geslaagde dag in China!